wiertarka

wiertarka

rodzaje wiertarek
wiertarka stołowa - niewielka obrabiarka ustawiana na stole warsztatowym
wiertarka kolumnowa - wiertarka, lub jej wrzeciono jest mocowana na kolumnie umożliwiającej pozycjonowanie wiertarki, jej przesuw w pionie oraz pionowy napęd
wiertarka udarowa - wiertarka w której wiertło oprócz ruchu obrotowego wykonuje ruch posuwisto-zwrotny uderzając o obrabiany materiał, stosowana do obróbki materiałów twardych i kruchych, głównie materiałów budowlanych
wiertarka rewolwerowa — z rewolwerową głowicą narzędziową
wiertarka wielowrzecionowa — z wieloma obracającymi się jednocześnie wrzecionami, można nią wiercić wiele otworów jednocześnie
wiertarka współrzędnościowa — do wiercenia otworów o bardzo dokładnym położeniu
zasada działania wiertarka ręczna

Wiercenie wykonuje narzędzie, które jest osadzone w gnieździe wrzeciona roboczego, które wykonuje ruch roboczy dookoła własnej osi oraz posuwowy (prostoliniowy) w głąb materiału. Wrzeciono to podstawowy element roboczy w wiertarce o ruchu roboczym obrotowym. Ma kształt wału, służy do osadzania narzędzia (wiertła itp.) którym będzie wykonywana praca. Układem napędowym (poruszającym wrzeciono) jest silnik elektryczny. W silniku tym wirnik obraca się dzięki temu, że uzwojenia przewodzące prąd umieszczone są w polu magnetycznym. Elektromagnes (stojan) wytwarza pole magnetyczne. Prąd podawany jest na uzwojenia wirnika. Pola magnetyczne uzwojenia i stojana oddziałują na siebie, powodując nieznaczny obrót wirnika. Prąd podawany jest wówczas na następne uzwojenie. Cały proces przebiega bardzo szybko i silnik obraca się.

1. silnik
2. koło zębate małe
3. koło zębate duże
4. wałek pośredni
5 i 5a. koła zębate biegu II
6 i 6a koła zębate biegu I
7. wrzeciono
8. szczotki
9. kondensator
10. bezpiecznik automatyczny
11. przewód zasilający
12. wyłącznik
13. uchwyt wiertarski

zasada działania wiertarka ręczna

Wiertarka akumulatorowa:
A - wiertarka wraz z akumulatorem
B - ładowarka akumulatorów
C - końcówki wkrętaków

telewizory

telewizory LCD i PLAZMA

PLAZMA LCD

Wyświetlacz ciekłokrystaliczny, LCD (ang. Liquid Crystal Display) – urządzenie wyświetlające obraz, którego zasada działania oparta jest na zmianiepolaryzacji światła na skutek zmian orientacji cząsteczek ciekłego kryształu pod wpływem przyłożonego pola elektrycznego

Konstrukcja i działanie

Pasywny wyświetlacz LCD oparty na skręconej fazie mematycznej

Wszystkie rodzaje wyświetlaczy ciekłokrystalicznych składają się z czterech podstawowych elementów:komórek, w których zatopiona jest niewielka ilość ciekłego kryształuelektrod, które są źródłem pola elektrycznego działającego bezpośrednio na ciekły kryształdwóch cienkich folii, z których jedna pełni rolę polaryzatora a druga analizatora.źródła światłaZasadę działania wyświetlacza najłatwiej jest prześledzić na przykładzie pasywnego wyświetlacza odbiciowego, z fazą nematyczną, skręconą. W wyświetlaczu tym światło wnikające do niego jest wstępnie polaryzowane pionowo przez filtr polaryzacyjny (1). Następnie światło przechodzi przez szklaną elektrodę (2) i warstwę ciekłego kryształu (3). Specjalne mikrorowki na elektrodach (2 i 4) wymuszają takie uporządkowanie cząsteczek tworzących warstwę ciekłokrystaliczną, aby przy wyłączonej elektrodzie nastąpiło obrócenie polaryzacji światła o 90°. Dzięki temu światło może przejść przez folię (5) pełniącą rolę analizatora światła, która przepuszcza tylko światło spolaryzowane poziomo, odbić się od lustra (6), przejść ponownie przez analizator (5) ,ulec ponownej zmianie polaryzacji o 90° na warstwie ciekłego kryształu i ostatecznie opuścić bez przeszkód wyświetlacz, przez górną folię polaryzacyjną. Po przyłożeniu napięcia do elektrod, generowane przez nie pole elektryczne wymusza taką zmianę uporządkowania cząsteczek w warstwie ciekłego kryształu, że nie obraca ona polaryzacji światła. Powoduje to, że światło nie przechodzi przez analizator, co daje efekt czerni.

TELEWIZOR PLAZMOWY

Ogólna zasada działania

Zasada działania ekranu plazmowego polega na doprowadzeniu mieszaniny gazów (głównie ksenon i neon) zamkniętych w małych komorach do stanu plazmy. Zjonizowane gazy zaczynają emitowaćfotony światła ultrafioletowego, które padając na luminofor pobudzają go do emisji światła widzialnego odpowiedniego dla danego koloru luminoforu.

Budowa

budowa ekranu plazmowegoMieszanina gazów jest zamknięta w komorach. Trzy umieszczone obok siebie komory, każda z luminoforem dla innej składowej barwy (czerwona, zielona, niebieska), tworzą jeden piksel zdolny świecić dowolnym widzialnym kolorem.Komory tworzą macierz i są umieszczone między dwiema szklanymi płytami: czołową, przez którą ogląda się obraz i tylną. Wszystkie ścianki komory, poza ścianką od strony płyty frontowej są wyłożone luminoforem. Do przeciwległych ścianek, frontowej i tylnej, są przymocowane elektrody. Przyłożenie odpowiedniego napięcia elektrycznego do tych elektrod powoduje jonizację gazu w komorze.Sterowanie poszczególnymi pikselami ekranu, podobnie jak w wyświetlaczach LCD wysokiej rozdzielczości, odbywa się multipleksowo. Najpierw aktywowane są odpowiednie poziome linie pikseli, a następnie – w drugim pulsie – włączane są odpowiednie piksele w danej linii.

mikrofon

mikrofon

W tradycyjnych mikrofonach dynamicznych fale dźwiękowe powodują drgania cienkiej elastycznej membrany wraz z cewką, która jest do niej umocowana. Drgania cewki, która umieszczona jest między biegunami magnesu, wzbudzają w niej przemienny prąd elektryczny o częstotliwości odpowiadającej częstości drgań fal dźwiękowych.W wyniku przetwarzania otrzymuje się z mikrofonu przebieg elektryczny – sygnał foniczny w postaci siły elektromotorycznej E, napięcia wyjściowego U oraz prądu I odpowiadającego przebiegowi akustycznemu.Każdy mikrofon ma pewne cechy, od których jest uzależniona artystyczna i techniczna strona nagrania[2]. Są to przede wszystkim:impedancja wyjściowa mikrofonu (impedancja wewnętrzna) – impedancja zmierzona na wyjściu mikrofonu traktowanego jako źródło prądowe. Wartość impedancji zmienia się w zakresie ok. 20-30% w zależności od częstotliwości. W dokumentacji podaje się najczęściej wartość znamionową modułu impedancji przy pobudzeniu o częstotliwości 1 kHz[3].najmniejsza wartość impedancji obciążenia mikrofonu – określa minimalną impedancję wejścia wzmacniacza, do którego ma być podłączony mikrofon, przy której zachowane są prawidłowe warunki jego pracy. Jeśli impedancja ta nie jest podana w dokumentacji, można przyjąć, że powinna być co najmniej 5-krotnie większa od znamionowej impedancji wyjściowej mikrofonu[3].skuteczność mikrofonu – to stosunek napięcia na nieobciążonym wyjściu mikrofonu do wartości ciśnienia akustycznego działającego na membranę. Skuteczność mikrofonu mierzy się w polu dalekim i wyraża w mV/Pa. Skuteczność mikrofonów dynamicznych wynosi 1-3 mV/Pa. W przypadku mikrofonów pojemnościowych skuteczność jest wyższa i wynosi 5-50 mV/Pa.[3]Charakterystyki częstotliwościowe mikrofonów wokalowych: pojemnościowego Oktava 319 (u góry) i dynamicznego Shure SM58 (na dole).charakterystyka częstotliwościowa – diagram zależności czułości mikrofonu (w dB) od częstotliwości (Hz) (zwykle w zakresie 20Hz-20 kHz). Czasami zamiast wykresu podaje się tylko pasmo przenoszenia (ang. frequency response), czyli zakres częstotliwości akustycznych skutecznie przetwarzanych przez mikrofon. Zakres ten jest ograniczony spadkiem skuteczności mikrofonu, określonym przez odpowiednią normę lub wymagania techniczne[3].
W przypadku mikrofonów wokalowych na wykresie można zauważyć kilkudecybelowe wyeksponowanie częstotliwości odpowiedzialnych za czytelność brzmienia (zwykle w zakresie 4-10 kHz), zwane prezencją (ang. presence peak). W przeciwieństwie do efektu zbliżeniowegozjawisko to nie ulega zmianie w zależności od odległości źródła od mikrofonu[4].charakterystyka kierunkowości – wykres w układzie współrzędnych biegunowych przedstawiający skuteczność mikrofonu przy danej częstotliwości i kącie padania dźwięku, unormowany względem maksymalnej skuteczności mikrofonu. Ze względu na kształt charakterystyki kierunkowej, mikrofony dzieli się na: wszechkierunkowe (dookólne, kołowe), dwukierunkowe (ósemkowe), jednokierunkowe (kardioidalne, nerkowe) i ultrakierunkowe[2].
W przypadku mikrofonów o ukierunkowanej charakterystyce wystepuje zjawisko zwane efektem zbliżeniowym (ang. proximity effect). Polega on na eksponowaniu częstotliwości z przedziału 50-300 Hz w miarę zbliżania mikrofonu do źródła dźwięku i zmniejszaniu ich poziomu przy oddalaniu[4]. Zjawisko to nie występuje w mikrofonach wszech kierunkowych.

Lodówka

lodówka

Lodówka - szafka, szafa o pojemności do kilkuset litrów, wewnątrz której utrzymywana jest temperatura obniżona w stosunku do otoczenia. Głównym elementem lodówki jest urządzenie chłodnicze (chłodziarka) zazwyczaj sprężarkowe lub absorpcyjne. Powszechnie używana od lat 30. XX wieku.
Lodówki domowe służą do przechowywania żywności i schładzania, np. napojów. Buduje się je często jako lodówkozamrażarki.
Historia [edytuj]
Pierwsza lodówka została skonstruowana w 1914 roku przez Florence Parpart. Prymitywne lodownie powstawały już przed naszą erą, jednak były to duże budowle, na które przeciętny człowiek nie mógł sobie pozwolić. Rozwiązanie bliższe lodówce stosowali Wikingowie. Wewnątrz domu, z dala od ogniska, kopano głęboki dół, na dnie którego umieszczano lód lub śnieg. Po zapełnieniu dołu żywnością, przysypywano go warstwą ziemi. Mięso zabezpieczone w ten sposób zachowywało świeżość przez wiele miesięcy po zakończeniu zimy.
Lodówka oznaczała niegdyś pomieszczenie gospodarcze, pojemnik lub szafkę izolowaną termicznie od otoczenia, umożliwiającą przechowywanie w obniżonej temperaturze łatwo psujących się produktów. Chłodzenie zapewniało umieszczenie we wnętrzu lodówki substancji o odpowiednio niskiej temperaturze i dużej pojemności cieplnej. Mogło to być ciało o dużej masie i cieple właściwym, jednak zazwyczaj wykorzystywano do tego celu ciepło przemiany fazowej (topnienia). Najczęściej używane czynniki chłodzące to lód (stąd nazwa — lodówka), mieszaniny oziębiające (np. lód z dodatkiem soli) oraz zestalony dwutlenek węgla - suchy lód.
Przenośne pojemniki o podobnej funkcji nazywamy termosami. Specjalne budowle służące do magazynowania i przechowywania lodu to lodownie. Tak samo nazywa się samochody izolowane, z wbudowanymi akumulatorami chłodu (w postaci płyt eutektycznych).
Lodówki tego typu wyszły z użycia wraz z popularyzacją chłodziarek, które nie muszą być zaopatrywane w lód.
typowe wymiary lodówki
Hotpoint-Ariston Quadrio 4D B/HA Cena od 2434,00 zł w 53 sklepach
Cena od 2434,00 do 3224,00 zł
Kategoria: Lodówki
Klasa energetyczna: A
Pojemność chłodziarki: 300 l
Pojemność zamrażalnika: 110l
Ilość agregatów: 1
System No Frost: Posiada system No frost